Een paar weken geleden in het nieuws op één: Hasselt maakt ruimte voor graffitikunstenaars en stelt muren beschikbaar opdat ze zich eens zouden kunnen uitleven zonder in de illegaliteit te belanden...Ik vind dat een leuk initiatief. Werken voor een publiek dat komt kijken naar "werk in uitvoering" vinden die mensen ook wel eens fijn, denk ik. Zonder stress en eens niét "heimelijk".
Vandaag wil ik graag een paar van die muren gaan bekijken. Maar... er zijn ook jeneverfeesten met drank, optredens en drukte... dat lokt veel bezoekers naar het centrum van de stad. Zeker bij dit onverwacht mooie en warme weer. Mijn huisgenoten houden niet zo van stadsdrukte en optredens, dus het wordt een mini-toertje. De meerderheid wint, mensen zijn nu eenmaal héél erg verschillend, stel ik vast. Ik hou van alles wat beweegt, maar pas me aan. No sweat...
Ik vind het het lekkerste ijs dat er bestaat, maar ook daar is niet iedereen het mee eens. Uiteraard.
Er komen een aantal mooie oldtimers voorbij.
's Avonds kijk ik samen met mijn lief naar "het goddelijke monster", ... ik blijf geboeid volgen, week na week na week. Mix van fictie en realiteit vind ik fijn gedaan; zo is het frietkotarrest een waardige variant van het spaghetti-arrest, de naam "Connerotte" wou me echter maar met moeite te binnen schieten.. Tsssss...
En dan moet ik maar weer eens naar huis: onderweg is het duidelijk dat de herfst nu definitief zijn intrede heeft gemaakt: er lijkt in de tegenrichting een party aan de gang te zijn van flitsende lichten en rook als in een discotheek. Herfstnevel.
Mijn lief heeft elke keer schrik dat ik onderweg ga indutten. "Zet de radio maar op en zing maar mee," lacht hij. Meestal doe ik dat ook, maar vanavond niet; gewoon eens de weg, stilte in de auto en ik. Groen, rood, wit, blauw, oranje lichten aan de zijkanten van de autosnelweg; reclame, verlichtingspalen... ik raas er voorbij. In gedachten verzonken, maar wél flink wakker.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten