De zon brandt nog hevig maar staat laag vandaag. Zo laag dat mijn tuin en terras geen zon meer vangt. Maar het terras van mijn ouders ligt te blaken in een zomerse bui, dat weet ik, dus rijd ik met twee fietszakken vol schoolpapieren daarheen en plant me daar neer. Fris glas water erbij. Bovenburen kijken ook vanuit hun ligzetels toe en zwaaien.
Mijn ouders eten laat want zijn erg laat opgestaan, maar na een half uurtje komt mijn moeder naast me zitten. Ze heeft van haar vriendin een boek gekregen en leest. Dat heb ik vroeger nooit zo geweten, maar de laatste jaren is mijn moeder "fan" geworden. En uiteraard vind ik dat fijn.
Af en toe kijkt ze eens even opzij om te zien of ik nog steeds bezig ben. Ze zegt niks, ik zeg niks. Geen verhalen, geen verwijten, gewoon naast elkaar genieten van de zon. Werken en lezen. Ik glimlach.
Voor mij een belangrijke middag, hoe eigenaardig dat misschien mag klinken.
Straks naar het huwelijk van Greet en Bob.
Tralalalalala!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten