Na een stukje met de waterbus over de nabijgelegen Wannsee gevaren te hebben, meerden we aan bij een pizza-terras om gezellig met z'n allen te eten en de dag nog eens te bespreken. Genietend van het lekkere eten en drinken, de rust en de ondergaande zon realiseer ik me dat ik een bofkont ben. Ik heb echt het gevoel dat ik straks een stuk rijker terug naar huis ga en als ik over mijn ervaringen nadenk, duizelt het me. Het is ongelooflijk hoeveel we in zo'n korte tijd zien en doen! Als een grote spons wil ik alles in me opnemen. Met mijn zintuigen alleen red ik het niet, vandaar dat ik altijd mijn camera en notitieblok binnen handbereik heb. Tot in de kleine uurtjes krabbel ik mijn logboek vol. En nu begint zelfs dit reisverslag ergens op te lijken! Nog maar drie dagen Berlijn... de tijd vliegt voorbij. Als het kon zou ik nog veel langer blijven, maar helaas; ik moet nu absorberen wat er te absorberen valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten