Het is intussen al weer even geleden, maar bepaalde dingen zinderen soms lang na in mijn hoofd en vroeg of laat moet dat er dan toch via mijn vingers op een computerklavier uit. Neem nu bijvoorbeeld "de Grote Bijbelquiz", onlangs op de Nederlandse televisie. (27 oktober, een doordeweekse donderdagavond)
Niet meteen een tv-moment dat ik op voorhand in mijn agenda als 'niet te missen' aangestipt had staan, maar toevallig zappend, bekeek ik dit met enige verwondering en een apart soort van fascinatie, mijn lief naast me. Ik vermoed dat het een avondvullend programma was, zelfs. We misten het begin en keken niet de hele uitzending uit, maar een korte beschrijving wil ik jullie toch niet onthouden... zo'n rare tv!
In een immens grote ruimte zitten verzameld; vier grote tribunes met gelovigen uit het Noorden, het Zuiden, het Westen en het Oosten van het land.
Elk hebben ze een zappertje in de hand en luisteren ze naar de meerkeuzevragen die de bijzonder dégelijk Nederlands klinkende presentatoren door de kerk heen jagen. Jakobien en Berend ( waarlijk!) stellen om de beurt een vraag en een vaste speler ( een bekende Nederlander of zo, dat was me niet duidelijk) wordt in het midden van de tribune gezet en krijgt naast zich diegene die het best scoorde tijdens de vorige ronde. Samen mogen ze de vragen oplossen. Over de bijbel.
Zeven vragen per ronde als ik me niet vergis - een bijbels getal nietwaar- en nadien de correcte antwoorden. Bij elk goed antwoord veerde het publiek juichend en zwaaiend overeind; ik moest even terugdenken aan de mallotige sfeer van een "Hoger lager" publiek. Verwacht je niet meteen in een bijbelse context, toch?
Bekijk het zelf eens, dan kan je zien wat voor soort vragen er werden gesteld. Ik vond dit bizarre tv. De publieksreacties kan je er helaas niét zien, maar geloof me... "bi-zar" was het :-)
En deze week was er de reeks "De rechtbank" op één. Ook al zoiets vreemds; uitzonderlijk mocht er in verschillende rechtbanken in Gent gefilmd worden en krijg je een gedeelte van de zitting te zien. Daar heb ik een dubbel gevoel bij; ik weet weinig over hoe het er in rechtbanken aan toe gaat en vind het wel interessant om te weten hoe procedures daar lopen, maar anderzijds... toch wel eigenaardig dat iemand die zijn huur niet betaalt, een winkeldiefstal pleegde of een postbode in elkaar sloeg voor heel Vlaanderen met naam en toenaam, getoond wordt.
Of er was de 48-jarige statenloze dakloze die voor verboden wapendracht werd opgepakt en nu werd voorgeleid. " Heb je nù wapens bij?" vroeg de rechter. "Ik heb er in mijn omgeving, ja, ' sprak de statenloze. (Ik wist niet eens meer dat je dat nog kon zijn.) Politie werd erbij gehaald, de man werd gefouilleerd en bleek zes messen op zak te hebben. In de rechtbank dus. Dat dat geen goeie indruk gaf, zei de rechter een beetje laconiek. Néé,... dat wist de statenloze ook wel maar haalde toch zijn schouders op. Ik zat het lichtjes bevreemd te bekijken. Er schoof een totaal onbekende wereld aan mijn ogen voorbij.
Ook de week tevoren had ik de stoet van gewone en vreemde vogels bekeken: zo was er iemand die oude meubeltjes had gekocht, daar kasbons had in gevonden en die voor zichzelf was gaan incasseren... de man was niet aan zijn proefstuk toe wat obscure handel betreft...
Ik keek naar schuldigen, naar de verdediging, naar de rechter die zaak na zaak, na zaak objectief moest bekijken en dan oordelen. Raar dat dat je "dagelijkse kost" is; oordelen over een ander. Ik besef dat het goed is, een rechtssyteem, vond dat er over het algemeen menselijk werd geoordeeld. Maar ik zou het nooit willen of kunnen, een job die iets met 'recht' te maken heeft.
Twee rechters zaten onlangs in "De laatste show". Ik bekeek het interview. Kan je ook als je dat wil:
Wat vind jij daar nu allemaal van? :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten