Het is een beetje ironisch dat ik daar uitgerekend vandaag moet over nadenken. Krijg immers haast geen woord uit mijn keel geperst; alles resulteert in een hulpeloos balken, kuchen, blaffend hoesten. Bronchitis zonder koorts gelukkig, dus ik weet me nog redelijk te handhaven. En hoe minder ik moet zeggen, hoe beter... Alleen in de klas is dat heel erg lastig. (Heeft er nog iemand een zakdoek?)
Daarom vanmiddag ook vrijstelling van de wekelijkse boodschappenronde; mijn moeder is te bang dat zij of mijn vader mijn microben al te vriendelijk zal ontvangen; "Blijf maar weg, ziék zien we je liever niét!" werd mij gecommuniceerd. Een heuse geste van mijn moeder, want de boodschappenmiddag is quasi heilig; ik moet al met goeie argumenten komen om daaraan "te ontsnappen". Ze wist eergisteren al dat ik "ziek" was, daarom werd ik ook niet gebeld toen mijn vader maar wéér eens naar de spoed moest om zijn sonde te vervangen. Jean-Pierre, de vriend des huizes zeg maar, werd daarvoor opgetrommeld om half één 's nachts; pas om drie uur was mijn vader opnieuw thuis. Ik kan me dus voorstellen dat het hele circus van wachten, binnen- en buitenlopen van verschillende verplegers, het op zoek gaan naar een gepaste sonde zich andermaal herhaald heeft. Mijn arme vader...
Maar verder word ik in die 3O day song challenge nu verondersteld om na te denken over een liedje waar ik alle woorden van ken. Tja, dat zijn er heel wat he... je zingt bij mijn weten al liedjes mee, nog voor je beseft wat je staat te zingen, in een zelfgefabriceerd Engels waar je trots op bent, maar dat elke volwassene die de taal wél machtig is, in lachen doet uitbarsten.
Dit vind ik héél wat aan woorden en niet zo makkelijk om te memoriseren, maar toch ken ik ze. Ik ben verder ook niet zo'n fan van rap, maar als je
That's why we seize the moment try to freeze it and own it, squeeze it and
hold it
Cause we consider these minutes golden
And maybe they'll admit it when we're gone
Just let our spirits live on, through our lyrics that you hear in our
songs and we can
sing with me, {sing}, sing for the years
{Sing it}, sing for the laughter, sing for the tears, {c'mon)
Sing it with me, just for today, maybe tomorrow the good Lord will take you
away...
kan schrijven, heb je in mijn ogen wel "your way with words" en daar heb ik respect voor. Ook al veronderstel ik dat ik de zanger van dit nummer nu niet bepaald zo'n sympathiek baasje zou vinden. Ach, een mens heeft zo van die vooroordelen he...
In het nieuws gisteren was er een item dat me, naast de regeringsonderhandelingen, de oortjes deed spitsen; DE oplossing voor hooikoortspatiënten komt weldra op de markt; van zo'n boodschap leeft een mens op hé? :-)
Mijn tovenaar is intussen ook al een paar dagen geveld door bronchitis... voelt zich even ellendig als ik. Jammer dat we niet samen ziek zijn onder hetzelfde dekentje. Ik mis hem. Maar goed, er komt binnenkort toch weer een weekend aan, hopelijk met gezondere gezondheidsbulletins.
Tijd voor een namiddagslaapje nu. Zieke mensen moeten bijslapen, toch?
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten