reizen met bompa, 8 oktober

Het is fijn als je grootouders je wat nalaten, vind ik. Ik heb het nu niet over geld, maar over dingen waar ze mee bezig waren. 

Mijn grootvader stierf op zijn 76ste toen hij op reis was naar Tenerife. Dat was totaal onverwacht en op mijn elfde werd ik toen voor het eerst met het overlijden van iemand die ik graag zag geconfronteerd. 

Mijn grootmoeder zou hem twintig jaar overleven. Helaas gooide ze, onder het motto "wat moet een oud mens anders doen dan opruimen?", veel weg, maar na haar overlijden vonden we toch wel het een en ander waar ik, ook nu nog, erg blij mee ben. Niemand wilde die spullen, maar ik vond het geweldig dat ze bewaard bleven en ze liggen nu in mijn kast.

Mijn grootvader bereidde zijn reizen tot in de puntjes voor en typte de hele planning minutieus uit, knipte prentjes uit en plakte ze in. 

Héél gek, maar ik deed dat altijd nét zo, zonder dat ik van het bestaan van zijn mapjes afwist. Ik vind dat een leuk idee en weet dat "den bompa" trots op me zou geweest zijn. Ik laat je ooit wel eens foto's van mijn schriftjes zien :-)

Maar nu eerst de notities van den bompa.

In 1954 reisden mijn grootouders naar Zwitserland met de toneelkring waar ze lid van waren. Misschien moet ik de reis ooit maar eens overdoen? 

 Prentjes werden in 1954 nog met plakband geplakt.

 "Een wondermooi zicht op de reuzen uit den omtrek".. schitterend vind ik dat. Ik zie mijn bompa zo voor me; pijp in de hand, pet op zijn hoofd en uitkijken vanop de top van de berg...

 Maar in 1963 was er al lijm blijkbaar... en ook kleurenfoto's...

 :-)

Mijn bompa was veel maniakaler in het noteren dan ik, want er zitten een hoop tekeningen in ; plattegrondjes en zelfs grafieken met het stijgingspercentage van alle bergen die ze op hun reis bezochten. Nou nou, denk ik dan...

Zie je dat? :-)

Regendag in Merksem vandaag; ik toon de bompa-reizen aan mijn lief. Hij herkent wel het één en ander, zegt hij...
:-)