"Zo'n 47,2 procent van alles wat de VRT ons toont zijn herhalingen", bloklettert de krant.
Bijna de helft van de programmering dus.
Moeten we dat érg vinden? Misschien.
Moéten we kijken? Néé toch,verdomd!
Babbel eens een avond leuk met vrienden, lees eens een boek, speel een spelletje scrabble, kijk naar een DVD... Er zijn toch zeker alternatieven genoeg? Het moet toch niet altijd TV zijn?
En als je tv kijkt, zijn er best nog wel nieuwe en interessante dingen mee te pikken; althans, dat vind ik.
Gisteravond keek ik canvas. Alleen thuis, maar wel gezellig met mijn fleece rond mij gedrapeerd en met mijn kat op schoot.
"Back in the USSR" toont ons Jan Balliauw en Stefan Blommaert, die 2O jaar na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie de balans opmaken van wat er daar allemaal gebeurde, in de verschillende deelrepublieken waar we vroeger nooit van zouden gehoord hebben, maar die door allerlei burgeroorlogen op de kaart kwamen te liggen, althans voor ons hier in het westen. Abchazië, Tsjetsjenië en Noord-Ossetië bijvoorbeeld.
In de reportage vertelt een oude vrouw dat als ze sterft, ze zal vragen dat op haar graf als sterfdatum 3 september 2OO4 zal worden vermeld: "Op die dag ben ik ook echt met mijn kinderen en kleinkinderen gestorven." De gijzeling in de school in Beslan kostte 334 mensen het leven, waarvan 186 kinderen. En er waren honderden gewonden. Elke dag nog bezoeken familieleden de ruïnes van wat van die school overeind bleef staan. En wie waren dan de gijzelnemers? Dat werd nooit echt opgehelderd.
Weird, niet? Ik vind dat weird.
Tsjetsjenië... - of " Chetznia", ik heb dat om de één of andere woorden altijd een bijzonder sexy woord gevonden- blijkt toch veel minder sexy te zijn als je er moet wonen... lijkt mij. President Kadyrov lijkt me immers niet meteen een man te zijn die veel waarde hecht aan de mening van wie er toevallig éven anders over denkt als hij. En zijn lijfwachten vond ik ronduit griezelige mannetjes.
Blommaert en Balliauw konden hem na afloop van een voetbalmatch even spreken en met een onschuldige vraag als "Waarom is sport voor u zo belangrijk?" wisten ze hem daarna toch te verleiden om ook op andere vragen te antwoorden. Over de mensenrechten bijvoorbeeld. Wat hij duidelijk niét zo leuk vond, maar waar hij toch een heel eigen invulling aan gaf. Merkwaardig dat de meeste dictators daar zo vlot overheen walsen, dacht ik.
En ik kreeg prompt nog haast sympathie voor onze politici die bijna 5OO dagen nodig hebben om een regering uit de grond te stampen. Laat ze er gerust nog wat langer over doen als we daar autoritaire regimes als dat van Kadyrov mee kunnen buitenhouden, was ik geneigd te denken.
Nee, voorlopig reis ik nog even niet naar Chetznia...
De persoonlijke kijk van Blommaert en Balliauw mis ik wel een beetje; natuurlijk moet je als journalist "objectief" verslag geven, dat spréékt, maar hiér zetten ze met hun programma toch wel net een ander hoedje op, dacht ik, het is geen nieuwsuitzending, toch? ... Voorlopig heb ik van een persoonlijke noot nog erg weinig gezien.
Enfin, tot zover ook Tsjetsjenië...
Of woon dan eens in Abchazië: met een Abchazisch paspoort kan je naar alle landen die joùw land erkennen: Rusland, Nicaragua, Venzuela... én de pacifische eilandstaatjes Nauru, Tuvalu en Vanuatu. Ik kan me voorstellen dat het in sector "Toerisme, Buitenlandse reizen" in Abchazië bepaald geen vetpot is...
Boeiende tv. Volgende week kijk ik weer.
En het was nog niet afgelopen: "Te gek" volgde: een zesdelige reeks over psychische problemen. Annick Ruyts praat met professoren en patiënten over wat er in onze hoofden zoal kan mislopen. Ik miste de eerste aflevering en vind dat wel spijtig nu ik deel twee heb gezien, want ik heb heel wat bijgeleerd. Op de canvassite lees ik:
De Vlaming slikt massaal veel antidepressiva, de wachtlijsten bij psychologen zijn nog nooit zo lang geweest als nu en ons zelfmoordcijfer is schrikwekkend hoog. Iedereen kent wel iemand die ooit in behandeling is geweest bij een psycholoog of een psychiater. Wat is er aan de hand? Heeft het te maken met de maatschappij waarin we vandaag leven? Hebben er zich de voorbije jaren veranderingen voltrokken in onze samenleving die een invloed hadden op ons psychische welzijn? Verhalen over eetstoornissen, burn-outs en ‘borderliners’ zijn geen uitzonderingen meer. Heeft de Vlaming anno 2011 te kampen met nieuwe problemen op het vlak van geestelijke gezondheid in vergelijking met 25 jaar geleden?
Er is ook sprake van een toenemende medicalisering: mensen grijpen sneller en sneller naar een pilletje. Ze zoeken een snelle en gemakkelijke oplossing die het liefst van al buiten henzelf ligt. De consumptie van antidepressiva en rilatine ging de voorbije jaren spectaculair de hoogte in. De biologische psychiatrie wint meer en meer terrein. Psychische aandoeningen worden vaker verklaard aan de hand van een ‘foutje in onze hersenen’ of een ‘tekort of teveel van een bepaald stofje’. Mensen krijgen vaker een label toegekend: ASS, ADD, ODD, ADHD, OCD, BPD en sommigen van hen blijken daar zelfs blij mee te zijn.
Ook Annick Ruyts merkt in haar omgeving dat ‘er iets aan de hand is’. Vele mensen uit haar kennissenkring komen er voor uit dat ze antidepressiva slikken; haar kinderen brengen verhalen mee over ‘adhd’ers’ en in de krant leest ze bijna dagelijks berichten over de consumptie van gelukspillen, zelfdoding en het toenemende aantal Vlamingen met een depressie. Wat is er aan de hand?
Annick gaat op zoek naar antwoorden op haar vragen tijdens een reis door Vlaanderen die tegelijk een reis door ons hoofd zal zijn. Ze gaat langs bij psychiaters en psychologen die de vinger aan de pols houden van ons psychische welzijn. Maar ze legt ook haar oor te luisteren bij ‘ervaringsdeskundigen’ die haar getuige laten zijn van hun eigen verhaal.
Voor mij is ook dat boeiende tv. En ik kijk volgende week wéér.
Alles wat je méér van de wereld en van jezelf kan begrijpen, vind ik namelijk meegenomen.
Dus néé, de elvendertigste herhaling van F.C De Kampioenen hoort daar niet écht bij. :-)
We zijn "meerwaardezoekers" immers :-) Apollo en ik. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten