De herfst geeft zichzelf nog wat uitstel, de zomer neemt nog wat kredieten op. Ik vind het heerlijk. 29 september en onderweg van school naar huis 3O graden noteren. Even na vier uur. Daar wordt een mens toch spontaan vrolijk van?
Gisteravond bezoek van mijn vriendin Anita. We gingen samen op restaurant. Buiten op een terras nota bene en ook na half tien was dat behaaglijk warm. Ik ben meestal een snelle beslisser als het op eten bestellen aankomt, maar werd gisteravond toch met ruim een neuslengte geklopt door mijn vriendin. Ze had thuis op de website van het restaurant het menu al doorgenomen en bij voorbaat haar keuze al gemaakt. Ongelofelijk hoé efficiënt en snél sommige mensen zijn. Jawél! :-) Zalige avond. En dat noteer ik met héél veel plezier. En als ik tachtig ben en het herlees, hoop ik dat ik het me nog herinner. Zoals we toen waren, zoals we toen praatten. Anita schrijft het ook op. Al jaren, dat weet ik. Begrijp waarom zij dat doet en zij verstaat mij; mooi is dat toch? Een mens wil toch vooral begrepen worden, stel ik steeds vaker vast...
Op school heb ik er nog steeds plezier in. Niet in "het buizen", zoals wel eens gesuggereerd wordt door iemand die " vergat" zijn les in te studeren, maar gewoon, door mijn ding te doen en er vanuit te gaan dat "men" daar wat van kan leren ook. Vooral tijdens de lessen Nederlands beleef ik daar vaak echt veel plezier aan. Vandaag was dat niet anders. Tot over mijn enkels in de middeleeuwen gestaan, in andere klassen dan weer in de romantiek en in realistische en naturalistische stromingen. Geschiedenis en literatuur in een mooi verweven huwelijk, I love it!
Iemand zei me dat hoe het in een klas draait veel met "chemie" te maken heeft; in sommige klassen is die chemie er onmiskenbaar, in andere klassen helemaal niet. Ik stel me daar vaak wel eens vragen over want uiteraard zet ik niet verschillende maskers op, alnaargelang waar ik kom. Maar misschien kunnen ook chemici niet alle reacties even vlot verklaren...?
Binnen zowat een uurtje krijg ik een smsje van Frederik. Hij rijdt dan met de tram het sportpaleis voorbij. Mijn fiets staat nu al klaar om hem af te halen. Iemand die rust, vertrouwen en plezier in je leven brengt, fantastisch toch? :-)
Tralalalala!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten