Niet omdat het de eerste schooldag is, na een zéér gesmaakte vakantie, maar omdat ik me onderweg naar school misselijk voel worden. Nochtans, de goede voornemens indachtig, netjes ontbeten. Het vriest weer even dat het kraakt dus ik stook mijn auto lekker warm. Te warm? Ben ik daardoor zo kotsmisselijk?
Néé.. ook op school aangekomen gaat het niet over. Mottig als een krab. Vier uur doorgeworsteld, maar innerlijk de minuten afgeteld. Tot ik naar huis kan. Iedereen over en weer met "de beste wensen". Ik heb er vandaag weinig boodschap aan. Ik kan niet. Het lukt niet.
Thuis.
Bed in. Braken. Bed. Toilet. Bed. Toilet.
Geen fijne routine.
's Avonds voel ik me beter maar heb koorts. Vroeg naar bed. Kijk nog naar het nieuws. Ach ja, zijn ze dan nu getrouwd, Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel? Ik weet niet goed wat ik daarover moet denken... dat dat het nieuws haalt, bedoel ik. Jammer dat je als vrouw je toevlucht moet nemen om je kinderen te "beschermen" zoals dat heet tegen een ex en een "feeks" van een nieuwe partner van die ex. Waarom mensen die elkaar ooit graag gezien hebben zo hatelijk tegenover elkaar staan, ik zal het wel nooit begrijpen,.. waarom ze moeten doen alsof die ander nooit bestaan heeft, begrijp ik evenmin.
Erg dat jonge moeders moeten sterven. Uiteraard. Dat zou niet mogen. Maar racistische partijen horen ook niet en er zijn vrouwen die in een gelijkaardige situatie als Marie-Rose slecht nieuws te horen kregen. Die ook kinderen hadden. Daar denk ik eerlijk gezegd vaker aan dan aan Marie-Rose.
Mijn slecht karakter. Vandaag zéker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten