We gaan op keverjacht!

Hoe krijg je de kinderen weg van de stopcontacten? Die vraag rijst zo nu en dan tijdens de vakanties op de BSO. Prima dat ze van thuis hun DS meebrengen, maar om nu de hele dag aan een kabeltje te hangen... dat gaat natuurlijk een beetje ver. De beste oplossing vind ik nog altijd de buitenlucht, waar ver weg van de stopcontacten de verleiding van Game Cube, Wii, Nintendo en het wereld wijde web al snel vergeten is. Althans, bij de meeste kinderen.

"Wat gaan we dan doen buiten?"
Ik zucht. "Rennen, hout sprokkelen, bramen plukken, kevers jutten."
"Eh, maar die kun je toch ook op internet opzoeken?" roept één bijdehante knul meteen. Tsja, dat is het digitale tijdperk. Ik kan hem zijn antwoord niet kwalijk nemen en zeg dat hij na afloop wel op kan zoeken welke beestjes hij onderweg gevonden heeft. We hebben een deal en gaan op pad.

Zonder mokken of piepen liepen de kinderen bijna twee uur door bos en veld. Onderweg doken ze regelmatig in een struik omdat ze iets zagen bewegen of hoorden ritselen. Ik stond ervan te kijken dat ze met zoveel beestjes aan kwamen zetten. Van sprinkhanen en krekels tot kevers en torretjes. De vlinders en libellen werden achtervolgd maar die kregen ze niet te pakken. Ook zagen ze een groepje 'pubereenden' (geen kuikens meer maar ook nog geen grote-mensen-eenden) in de beek en vonden ze blauwe eischalen, zouden die eenden daaruit gekomen zijn? "Zoek dat maar op het internet op" zei ik met een knipoog tegen de oudste knul.