Aan het eind van de dag ploften we moe maar voldaan neer in een parkje. Er tegenover stond een gebouw met daarop de tekst "Wir bleiben Alle". "Nou," riepen we in koor, "dat zouden wij ook wel willen!"
De Berliners houden de geschiedenis levend door boodschappen op muren te schilderen en spuiten en confronteren je met actualiteit en realiteit. Je ziet het door de hele stad.
Wachten op de taxi naar het vliegveld...
Duurt lang! Mijn collega (links) en ik (midden) geven tijdens het wachten een yoga-demonstratie met een knipoog.
Je moet het kind in jezelf immers levend houden :)
Rechts: met Puk van Triodus!
En zo weet je dat je weer thuis bent in eigen land: oranje toiletpapier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten